In een moderne, warm ingerichte vergaderzaal, omringd door de laatste technische snufjes en prachtige kunstwerken zit ik bij een Directie Team (DT) van een gerenommeerde technologische organisatie. Ik ben uitgenodigd om een van hun vergaderingen bij te wonen na een eerste sessie als start van een DT ontwikkeltraject.
……..
CEO: ‘We moeten onze omzetdoelen voor het komende half jaar verhogen willen we dit jaar onze targets nog kunnen halen’.
COO: ‘Absoluut mee eens, ik heb al een strategie uitgewerkt om de operationele efficiency te verbeteren. Het zijn maatregelen die we binnen een paar weken kunnen activeren. We zijn er al mee bezig. Dit zal onze marge zeker ten goede komen’
CTO: ‘Ik heb van een van de teamleiders vernomen dat we de potentiële samenwerking met bedrijf x verder kunnen intensiveren. Als we hun innovatie met die van ons kunnen integreren, zullen we zeker grote stappen kunnen maken.’
CFO: ‘Ik ben het er ook mee eens, maar laten we vooral niet vergeten om kosten te besparen. Essentieel om een gezonde balans te houden tussen besparen en investeren’.
……..
En zo zette de vergadering zich voort. Iedereen ‘dropte’ een reactie op tafel. Ondertussen voelde ik de ingewikkelde dans van onderhuidse rivaliteit en zelfbehoud. Er was weinig gezamenlijkheid in de uitwerking van de strategie, er werd niet op elkaar voortgebouwd en het ontbrak aan effectieve besluitvorming. Terwijl de ene directeur zijn punt maakte, gleden de ogen van de anderen af, gefocust op hun eigen strategische plannen. Ik kreeg sterk het gevoel dat elk directielid vooral handelde vanuit eigen belang.
Na het team een tweede keer gezien te hebben kon ik wel zeggen dat de onderlinge relaties oppervlakkig en beleefd bleven zonder echte verbinding of nieuwsgierigheid. Ze hadden een stille consensus om conflicten te vermijden waardoor de status quo van het DT werd gehandhaafd en niemand enige kwetsbaarheid hoefde te laten zien. Er zat hier een aantal individuen aan tafel als DT en ze vormden zeker geen volwassen en effectief DT. In deze sfeer was de kunst van compromis en samenwerking een vergeten concept, verdrongen door onkwetsbare ego’s.
Herken je dit soort DT’s of MT’s? Dat is niet heel verwonderlijk gezien het gemiddelde profiel van een directeur. Ze zitten er juist vanwege hun kracht om autonoom te kunnen handelen; zijn sterk in visievorming, kunnen zelfstandig beslissen en nemen vaak verantwoordelijkheid. Het zijn stuk voor stuk sterke persoonlijkheden. En zet die maar eens bij elkaar in een team om aan een gezamenlijk doel te werken!
Pas als ik hen deze spiegel voorhoud ontstaat er bewustzijn. En dat is zeker niet altijd makkelijk, een spiegel voorhouden bij dit soort teams aan de top. Hoe vaak nemen zij de tijd om te reflecteren op hun manier van samenwerken en te kijken naar hun effectiviteit? Het is geen onwil, het is vaak een ingesleten patroon dat langzaam zo is ontstaan. En het vervelende is, dat het ineffectieve gedrag van dit soort teams altijd (onbewust) een enorme invloed heeft op de rest van de organisatie.
Ik heb een hele kluif aan dit DT. Om hier aan te kunnen sluiten moet ik als coach steviger gaan staan dan dat ik van nature zou doen. Toen ze in het volgende overleg dezelfde dans gingen uitvoeren heb ik het overleg stilgelegd, het team geconfronteerd met de kwaliteit van hun interactie in relatie tot hun positie binnen de organisatie. Het viel even stil. Ik voelde spanning in mijzelf: hoe gaat deze interventie uitpakken? Schoorvoetend kwam er een ander gesprek op gang over hoe elk individueel DT lid de vergaderingen ervaarde. En stap voor stap kwam de onderstroom op tafel. Kortom er ontstond beweging.
En dat was een van mijn eerste interventies. Nog velen volgden. Zoals samen het doel en de verwachtingen helder krijgen en lidmaatschap en leiderschap invulling geven. Er was ook aandacht om de groepscompetenties aansluiten en voortbouwen verder te ontwikkelen. Inmiddels wordt er al veel meer gebruik gemaakt van elkaars expertise, die wordt nu samengebracht om zo te komen tot de juiste strategische beslissingen. Eén van de directieleden gaf deze week aan ‘ik vind onze DT vergadering tegenwoordig een stuk zinvoller. Ik maak er nu graag tijd voor’.
Ik loop nog regelmatig met ze mee. En het lijkt wel alsof er al meer rust en focus in de gehele organisatie is gekomen.
Nooit meer een blog missen? Schrijf je dan nu in voor onze nieuwsbrief.
