Breinkorf blogt.

De moed om de buitenstaander te zijn

Stel; je bent gevraagd om een onderzoek te doen bij een aantal samenwerkende teams om te komen tot een advies tot verbetering. De leidinggevende, jouw opdrachtgever, deelt je analyse en is enthousiast over je advies. En deelt vervolgens jouw bevindingen ‘nog even’ met de managers van de teams zodat ze weten wat de bevindingen zijn.

En voor je het weet, heb jij het gedaan. Je hebt de vinger op de zere plek gelegd met je analyse en nu roepen ze ‘Au.’ Er wordt direct getwijfeld aan de kwaliteit van je onderzoek en daarmee aan de kwaliteit van jouw advies. De reactie van je opdrachtgever; ‘zorg dat deze mensen weer aangehaakt zijn want het is van belang dat we een gedeeld beeld hebben van de huidige stand van zaken zodat we daarna samen kunnen veranderen.’

De vraag is wat de manager daarmee uitbesteedt aan jou als coach. Want de eerste, logische reactie is hard gaan werken om iedereen weer op 1 lijn te krijgen. En juist daarmee hou je als coach het systeem in stand. Een systeem is er altijd op gericht om zichzelf te redden en in stand te houden. De gedragingen van de mensen in het systeem zijn daar een reflectie van. Terwijl jij als coach naar binnen bent gehaald om ze te helpen veranderen.

De vraag die passender is om te stellen aan je opdrachtgevers is; ‘wat gebeurt hier nou en hoe houden jullie het systeem in stand? Wat maakt dat iedereen een mening mag hebben terwijl we juist constateren in het onderzoek dat dit gebrek aan kaderstelling maakt dat jullie teams onbestuurbaar worden? De teams mogen zelf beslissen wat ze goed en slecht vinden en lijken daardoor stuurloos. Heldere kadering lijkt gepast.

Een mooie vraag aan de opdrachtgever kan zijn; heb je de moed om te luisteren en te leren? Ik heb jullie als buitenstaander iets te vertellen, zijn jullie bereid om te luisteren? Heb je de moed om het anders te doen en daarmee tegen het systeem in te gaan?

Het is niet de coach die aan het werk moet bij een verandering, het is het systeem zelf. De eigenaren van het probleem zijn uiteindelijk de leiders. De coach is slechts de spiegel die het patroon zichtbaar maakt. Trap dus niet in de valkuil van het opgezogen worden door het systeem. Voor je het weet zit je erin. Heb de moed om de buitenstaander te zijn!

Nooit meer een blog missen? Schrijf je dan nu in voor onze nieuwsbrief.